Forum Mikromodelarzy

janusz

Witam.
Póbuję robić zdjęcia z pierścieniami do makrofotografii. Już wiem, że zyskuję na odległości,ale tracę głębie ostrości, co pewnie oznacza że muszę robic zdjęcia w jednej płaszcyźnie.
Model to Dodge ściągnięty ze strony [link widoczny dla zalogowanych] Budowałem go bez żadnych zmian, czy ulepszeń.
[link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych] [link widoczny dla zalogowanych]

pozdrawiam

Krzychu74

Witam!
Zacząłem go kiedyś opracowywać jeszcze jak robiłem w 1:50, ale spartoliłem ramę (niedokładne plany) i dałem sobie z nim wtedy spokój. Jednak ja się tak łatwo nie dam i też go kiedyś zrobię Wink

A tak, a propo to czy mógłbyś podać kolejność wykonywania modeli od swojego najstarszego, który pokazałeś do najnowszego (chyba jest nim GAZ-67)? Pytam bo widzę bardzo duże postępy w klejeniu i Twoje modele są coraz lepsze.

Pozdrawiam.

janusz

ok Oto moja historia
Otóż zaczęło sie to bardzo bardzo dawno temu, mój tatuś... ooops to miała byc historia moich modeli a nie moja.
Ale do rzeczy. pierwszą kartonówkę a skali 1:72 zbudowałem jakieś 10 lat temu. kleiłem wtedy głownie plastik - lotnictwo i pancewrkę. przypadkiem w jakimś bardzo starym Modelarzu znalazłem rzuty scoutcara. Zbudowałęm go i byłem bardzo z siebie dumny. teraz wiem, że oryginał mieł nieco inaczej montowany km. Modelu jednak nie poprawiałem ze względów sentymentalnych. z rozpędu zrobiłem jescze wtedy samochód pancerny wz.34. Potem wróciłem do plastiku. Jakiś czas później wpadła mi w rece książka " Samoloty myśłiwskie I wojny światowej". powstały wtedy zbudowane od podstaw Fokkery EIII i Dreidecker oraz Neuport17(oczywiście 1:72). Do dziś po czerwonym baronie pozostały wspomnienia. pozostałe dwa spoczywają w czeluściach piwnicy lub strychu.
Pojazdy kleję regularniej od dwóch, może już trzech lat. w tym "nowym pokoleniu" pierwszy był Marder. Zacząłem go kleić podczas ferii zimowych, kiedy miałem dyżur w szkole i nie pojawił się zaden uczeń zainteresowany zajęciami, jakie miałem prowadzić.
Następny był Stummel
kolejny Pzkpfw. I Ausf. A
Po nim zacząłem ambitnie T35. utknąłem przy podwoziu i w tzw. międzyczasie powstały Hetzer, polski schron bojowy na 1ckm(wciąż nieukończony czeka na pozostałe elementy zaplanowanej dioramy Wrzesień 39), pierwsza wersja TK
SU85
Renault R35
gdzieś w tych okolicach powstały strona i forum mikromodeli
armata ppanc wz.36
Równoległa budowa 7TP (czeka na malowanie) i T-26
poprawiony TK
SU-76
Ba64
Dodge i Gaz67
uniwersal carrier
aktualnie w budowie marder i Zis
więcej grzechów nie pamiętam
pozdrawiam

Krzychu74

Witam!
Dzięki za spis. Strona i forum powstało na początku tego roku i od tego czasu zrobiłeś 5 modeli Shocked

Podziwiam Twoje tempo klejenia tym bardziej, że robisz coraz lepsze i dokładniejsze modele.

Pozdrawiam.

Wakamij

Skoro temat jest o nauce fotografii, to pozwolę sobie trochę pozrzędzić na ten temat.

W makrofotografii największym problemem (ale też daje to ogromne możliwości) jest bardzo płytka głębia ostrości. Przy powiększeniach rzędu 1:1 głębia ostrości wynosi ok 1mm, a więc niezmiernie mało. W przypadku zastosowania pierścieni makro uzyskuje sie zazwyczaj mniejsze powiększenia, ok 1:2 lub mniejsze. Jednak nawet wtedy, kilkumilimetrowa głębia ostrości może powodować trudności ze zmieszczeniem w tej strefie małego modelu.

Problemowi małej głębi ostrości można zapobiec na dwa sposoby.

1. Można zastosować obiektyw o krótkiej ogniskowej (ale tu może się pojawić problem z odległością fotografowanego obiektu od przedniej soczewki szkła - jeżeli jest to kilka centymetrów, to właściwie można zapomnieć o zrobieniu dobrego zdjęcia.

2. Należy przymknąć przysłonę do bardzo dużych wartości, nawet f/32 lub f/64. Spowoduje to co prawda spadek jakości obrazu i dramatycznie wydłuży czas naświetlania, ale za to głębia ostrości wzrośnie wielokrotnie, umożliwiając zmieszczenie całego modelu.

Na zaprezentowanych zdjęciach widać jeszcze jeden problem - balans bieli. Jeżeli korzystasz z aparatu analogowego, najlepszym wyjściem jest zrobienie zdjęć w świetle słonecznym. Natomiast w przypadku aparatu cyfrowego wystarczy zrobić zdjęcie w formacie RAW, a potem "wywołać" je w dowolnym programie do obróbki plików RAW. Taki program umożliwia dobranie parametrów balansu bieli tak, aby zdjęcie nabrało naturalnych kolorów.

Szczerze mówiąc, najlepszym rozwiązaniem w makrofotografii jest zakup lustrzanki cyfrowej i obiektywu makro, co niestety wiąże się ze znacznymi wydatkami... Ale za to możliwości fotografowania małych obiektów stają się wtedy ograniczone właściwie tylko naszą wyobraźnią...