Forum Mikromodelarzy

Sebaar

Jak to było z kolorem poziomych pokładów na Hoodzie, czy były malowane w kolorze kadłuba czy na czarno (ciemnoszary)?

Iron Duke

Pokład główny drewniany.Pozostałe ciemnoszary Humbrol 27. Na wieży dowodzenia pomosty wyłożone linoleum.
Cool

Sebaar

No fakt tą wersje też znam, chociaż parę razy spotkałem się z wersją gdzie pokładu poziome były malowane kolorem ciemniejszym niż kolor kadłuba.

Zamiast Humbrola 27 używam Pactry A 37

MacGregor

Wiem, że strasznie długo nie było żadnych zdjęć w tej relacji, ale naprawdę nie było co pokazywać. Nadal nie ma za wiele, ale ostatnio jakby nieco więcej czasu i samodyscypliny, więc troszkę budowa drgnęła i zaczęła posuwać się nieco. Sporo czasu minęło od chwili, kiedy model ten rozpocząłem. Po drodze zdążyłem się zniechęcić do modelu Trumpetera, ale uznałem, że mimo wielu wad i fatalnej jakości tworzywa model ten i tak chyba daje większe szanse niż model Tamiya na zbudowanie jakiej takiej repliki tego okrętu w skali 1:700 z 1941 roku.

Po drodze też uświadomiłem sobie straszną rzecz. Otóż to mianowicie, że moje zdolności u umiejętności już się nie rozwijają, a wręcz przeciwnie. Dostrzegłem u siebie symptomy cofania w rozwoju! Dlaczego i skąd takie wnioski? Ano stąd, że do pasji doprowadza mnie czasem wykonanie jakichś detali z blaszek. W celu zamontowania na "Hoodzie" zakupiłem zestaw pom-pomów 40 mm z blaszek Lion-Roar. Wyglądaly rewelacyjnie w necie, więc co tam - kupiłem, a jakże. Zabrałem się do składania "do kupy" jednego z nich. Poległem... Drugi - poległem... Trzeci - z furią cisnąłem do śmieci ze stwierdzeniem, że to niestety zabawa nie dla mnie. Nie jestem w stanie tego zmontować do kupy!!! Nie mówię, że to jest niemożliwe. Mówię tylko uczciwie, że ja już nie jestem w stanie. Pas...

Tak więc pozostało zrezygnować z takiego "wypasu" i zamontować pom-pomy produkcji NIKO. Ponieważ zestaw NIKO ma fajne lufy i magazynki a niezbyt dobra podstawę, dlatego użyłem pdstawy z zestawu Trumpetera a reszty z NIKO. Nie miałem już naprawdę cierpliwości obklejać tego relingami, dopieszczać itp. Na razie są one pomalowane w całości na szaro, jeszcze tylko kosmetycznie pomaluję lufy i magazynki i tyle. W końcu czas budowy tego modelu i jego detali też musi mieć swoje rozsądne granice czasowe inaczej skończę w wariatkowie. A tyle jeszcze modeli czeka na sklejenie!

Na razie więc mój "Hood" wygląda tak:
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

MacGregor

[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych][link widoczny dla zalogowanych]

Sebaar

MacGregor

Jedna uwaga dla oglądających. Jestem w pełni świadomy tego, że fartuchy luf na wieżach działowych nie powinny być białe, bo takowychy "Hood" nie posiadał w 1941 roku, kiedy uległ "Bismarckowi". Pomalowalem je jednak na biało świadomie przekłamując historię - to taki mój prywatny kaprys, po prostu białe bardziej mi się podobają i już

rercz

W odpowiedzi na post MacGregora, którego tu w całości nie będę cytował, uważam że tzw. sklejanie modeli na początku jest przyjemnością, która z czasem przeradza się w obsesję w dążeniu do doskonałości. Granica jest ciągle przesuwana co prowadzi do powstania dzieł nieprawdopodobnie uszczegółowionych. Rodzi się pytanie ile można takich dzieł stworzyć i czy poświęcić na to całe życie , czy prawie całe? Nie bez znaczenia jest w tym całym bajzlu fotografia cyfrowa, zostawiając oko ludzkie daleko w tyle, jednocześnie stawia jemu (oraz jego właścicielowi) nieprawdopodobne wymagania. Myślę, że modele przyszłości będą powstawać pod czujnym okiem mikroskopów. I dobrze, każdy ma do tego prawo. Ja jednak staram się doprowadzić je do szczęśliwego końca w takim stanie, bym mógł je obserwować wygodnie z wersalki, a odległości ok 3. m. i z takie odległości mają cieszyć moje oko, bo robię je dla siebie, a nie dla mikroskopu. A tak na marginesie, rzesza laików i tak jest pod wrażeniem oglądając je gołym okiem. Takie jest moje zdanie. Pozdrawiam.

Witos

Hę ... Dopiszę się do tego off topu. Osobiście dążę do max uszczegółowienia modelu. Plany nie są planami, póki nie ma na nich okablowania, przełączników, lampek na nadbudówkach itp ... Wiem, liczba planów zawęża się do 5 Wink

Dla mnie modelarstwo to pasja, radością jest dążenie do zrobienia max. wiernej redukcji, a ile to czasu pochłonie ... no cóż mam całe życie. Jak ktoś lubi mieć dużo modeli, niech ma dużo, ja lubię przesuwać granice, swoje granice. Tym dla mnie jest modelarstwo. Poza tym radocha z efektu.
Dla każdego modelarstwo jest czymś innym, każdy widzi w tym coś innego, każdy ma swóh przepis na szczęście.
He Wink

jest jeszcze kwestia miejsca na półkach, nie mam go. Stąd idealnie się ze sobą zgrywam Smile

MacGregor

Witos - pozazdrościć pogodzenia z samym sobą. Ja już swoje granice osiągnąłem, widać z racji wieku teraz czeka mnie zjazd w dół.

Witos

Nie mów hop, jeszcze koniec na Ciebie nie przyszedł. Każdy ma gorszy czas. A z czasem przyjdzie nam po prostu robić modele w coraz mniejszej skali, ale I tak będzie frajda.

Rudolf

Mój znajomy miał podobny kryzys. Co prawda w innej dziedzinie ale... Gdy dotarł do granicy swoich możliwości, osiągnął poziom - bardzo wysoki, to mu trzeba przyznac - poza który nie czuł się na siłach wyjśc, postanowił zając się czymś innym.
Po wielu nagabywaniach przez znajomych, odnośnie porzucenia zajęcia z którego był znany, przy jakiejś tam butelczynie zwierzył mi się że tym co go najbardziej kręciło to dążenie do tej właśnie granicy. Dotarł - zdobywa teraz inne szczyty...
Byc może o to właśnie chodzi w każdej pasji - nie cel a dążenie do niego.

Wybaczcie ten filozoficzno - defetystyczny off top...

Witos

Wniosek z tego, że nie można za szybko osiągnąć absolutu, bo może nam się znudzić, trzeba dawkować Smile

Inną kwestią jest, co kto rozumie przez absolut ... sądzę, że dla większości z nas wystarczy na jedno życie.

Iron Duke

MacGregor

Duke, to był na pewno jakiś zlośliwy typ, ten sędzia klasy "M"

Dzięki za poprawienie ort. Pozdrawiam!